Yanık Hastalarında Antimikrobiyal Dirençli Enfeksiyonlarda Epidemiyoloji, Risk Faktörleri, Predikte Ettirici Faktörler ile Mortalite Oranlarının Değerlendirilmesi
PDF
Atıf
Paylaş
Talep
P: 211-218
Haziran 2022

Yanık Hastalarında Antimikrobiyal Dirençli Enfeksiyonlarda Epidemiyoloji, Risk Faktörleri, Predikte Ettirici Faktörler ile Mortalite Oranlarının Değerlendirilmesi

J Ankara Univ Fac Med 2022;75(2):211-218
Bilgi mevcut değil.
Bilgi mevcut değil
Alındığı Tarih: 09.03.2022
Kabul Tarihi: 06.04.2022
Yayın Tarihi: 30.06.2022
PDF
Atıf
Paylaş
Talep

ÖZET

Amaç:

Hastane kaynaklı enfeksiyonlar, ilk resüsitasyon evresini takiben yanık yaralanmalarında önde gelen ölüm nedenidir. Yanık hastalarında sağlık bakımıyla ilişkili antimikrobiyallere dirençli enfeksiyonlarla ilgili çalışmalar sınırlıdır. Bu çalışmada, optimal enfeksiyon kontrol yaklaşımları ve antimikrobiyal yönetim ihtiyacını vurgulamak amacıyla yanık hastalarında çok ilaca dirençli enfeksiyonların ana risk faktörlerini ve predikte ettiren faktörleri değerlendirmeyi amaçladık.

Gereç ve Yöntem:

Bu retrospektif olgu-kontrol çalışmasına Ocak 2015 ile Aralık 2018 tarihleri arasında hastanemizin yanık bakım bölümüne başvuran yanık yaralanmalı 92 erişkin hasta dahil edildi.

Bulgular:

Yanık hastalarının %47,8’inde (44/92) enfeksiyon geliştiği gözlendi ve bu 44 hastada 84 enfeksiyon epizodu kaydedildi. Lojistik regresyon analizi sonrası değerlendirilen parametreler içerisinde sadece C-reaktif protein/albümin oranının enfeksiyon varlığı için anlamlı olduğu bulundu. En sık Gram-pozitif mikroorganizmalar izole edilirken (42/84, %50), Gram-negatifler ikinci sıklıkta saptandı (39/84, %46). Çok ilaca dirençli enfeksiyonlar, 14 hastada atakların %27’sini (23/84) oluşturuyordu. Bu enfeksiyonların en sık görüldüğü yer alt solunum yoluydu. Dirençli bakteriler, solunum örneklerinin yaklaşık %80’inden izole edildi. Geniş spektrumlu ve çoklu antimikrobiyal kullanımı, çok ilaca dirençli enfeksiyonların gelişimi için bağımsız risk faktörleri olarak bulundu ve dirençli enfeksiyonun varlığı ölüm için tek bağımsız risk faktörü olarak saptandı (p=0,001; odds oranı 10,4; %95 güven aralığı 1.923-56.359).

Sonuç:

Bu çalışma, çoklu ilaç direncinin yanık hastalarında ölüm için bağımsız risk faktörü olduğunu göstermektedir. Antimikrobiyal direncin gelişimini ve yayılımını sınırlamada en etkili yol olan enfeksiyon kontrolü önlemlerine sıkı uyum ve etkin antimikrobiyal yönetim programları, yanık hastalarında ölüm oranını azaltabilecek temel yaklaşımdır.

References

1
CK M. Burns. In: Bennett JE, editor. Mandell, Douglas, and Bennett’s principles and practice of infectious diseases 8 th ed: Elsevier; 2015.
2
Lachiewicz AM, Hauck CG, Weber DJ, et al. Bacterial Infections After Burn Injuries: Impact of Multidrug Resistance. Clin Infect Dis. 2017;65:2130-2136.
3
National Burn Repository 2017 Report. Chicago, IL: American Burn Association. 2017.
4
ISBI Practice Guidelines Committee; Steering Subcommittee; Advisory Subcommittee. ISBI Practice Guidelines for Burn Care. Burns. 2016;42:953-1021.
5
Criteria. ABABCR, Resources for Optimal Care of the Injured Patient 2006, Committee on Trauma ACoS. Guidelines for the Operation of Burn Centers. 2006.
6
Greenhalgh DG, Saffle JR, Holmes JH 4th, et al. American Burn Association consensus conference to define sepsis and infection in burns. J Burn Care Res. 2007;28:776-790.
7
Rodríguez JC, Sirvent E, López-Lozano JM, et al. Criteria of time and antibiotic susceptibility in the elimination of duplicates when calculating resistance frequencies. J Antimicrob Chemother. 2003;52:132-134.
8
Magiorakos AP, Srinivasan A, Carey RB, et al. Multidrug-resistant, extensively drug-resistant and pandrug-resistant bacteria: an international expert proposal for interim standard definitions for acquired resistance. Clin Microbiol Infect. 2012;18:268-281.
9
Öncül O, Öksüz S, Acar A, et al. Nosocomial infection characteristics in a burn intensive care unit: analysis of an eleven-year active surveillance. Burns. 2014;40:835-841.
10
Haberal M, Uçar N, Bilgin N. Epidemiological survey of burns treated in Ankara, Turkey and desirable burn-prevention strategies. Burns. 1995;21:601-606.
11
Church D, Elsayed S, Reid O, et al. Burn wound infections. Clin Microbiol Rev. 2006;19:403-434.
12
Bailey ME, Sagiraju HKR, Mashreky SR, et al. Epidemiology and outcomes of burn injuries at a tertiary burn care center in Bangladesh. Burns. 2019;45:957-963.
13
ALfadli M, El-Sehsah EM, Ramadan MA. Risk factors and distribution of MDROs among patients with healthcare associated burn wound infection. Germs. 2018;8:199-206.
14
Wanis M, Walker SAN, Daneman N, et al. Impact of hospital length of stay on the distribution of Gram negative bacteria and likelihood of isolating a resistant organism in a Canadian burn center. Burns. 2016;42:104-111.
15
Lumenta DB, Hautier A, Desouches C, et al. Mortality and morbidity among elderly people with burns--evaluation of data on admission. Burns. 2008;34:965-974.
16
Lin JC, Chen ZH, Chen XD. Elevated serum procalcitonin predicts Gram-negative bloodstream infections in patients with burns. Burns. 2020;46:182-189.
17
Wineberg D, Moore R, Kruger D. Procalcitonin and Bacterial Sepsis in Burn Patients in South Africa. J Surg Res. 2020;246:490-498.
18
Munoz B, Suarez-Sanchez R, Hernandez-Hernandez O, et al. From traditional biochemical signals to molecular markers for detection of sepsis after burn injuries. Burns. 2019;45:16-31.
19
Kim MH, Ahn JY, Song JE, et al. The C-Reactive Protein/Albumin Ratio as an Independent Predictor of Mortality in Patients with Severe Sepsis or Septic Shock Treated with Early Goal-Directed Therapy. PLoS One. 2015;10:e0132109.
20
Park JE, Chung KS, Song JH, et al. The C-Reactive Protein/Albumin Ratio as a Predictor of Mortality in Critically Ill Patients. J Clin Med. 2018;7:333.
21
Fitzwater J, Purdue GF, Hunt JL, O’Keefe GE. The risk factors and time course of sepsis and organ dysfunction after burn trauma. J Trauma. 2003;54:959-966.
2024 ©️ Galenos Publishing House