ÖZET

Ica (intersellüler adezyon) operonunu kodlayan enzimler tarafından polisakkarit inter-sellüler adezin (PIA) üretimi, stafilokoklardaki biofilm gelişiminin şu ana kadar en iyi anlaşılmış mekanizmasıdır. IS256, ica operonuna geri dönüşümlü olarak eklenmek suretiyle ica operonu ekspresyonunu ve sonrasında da biyofilm oluşumunu etkileme kapasitesine sahip mobil bir elemandır. Bu çalışmanın amacı 1998-2004 yılları arasında çeşitli klinik örneklerden elde edilen 207 Staphylococcus aureus izolatında insersiyon sekansı IS256’nın biofilm oluşumu üzerine etkisini araştırmaktır. 1998-2004 yılları arasında Ankara ve Hacettepe Üniversitelerinde yatan hastalara ait çeşitli klinik örneklerden elde edilen 207 S. aureus izolatı (kan, kateter, solunum yolu örnekleri, steril vucut sıvıları, yara, balgam, idrar, püy) çalışmaya dahil edildi. Çalışılan suşların 28’i (%13.5) metisilin duyarlı (MSSA),133’ü (%64.2) metisilin dirençli (MRSA), 46’sı (%22.2) ise hetero-VISA (vankomisine heterojen olarak orta duyarlı S. aureus) suşlarını içeren izolatlar idi. Stafilokok kültür-lerinden genomik DNA ekstrakte edildikten sonra amplifikasyon kalıbı olarak kullanıldı. Biyofilm genleri (icaA, icaD) ve IS256 yı saptamak amacıyla simpleks PCR lar yapıldı. 207 suş içinde icaA pozitifliği %89.4 (185 izolat), icaD pozitifliği %97.1 (201 izolat), biofilm genlerinin her ikisinin de pozitifliği: %88.9 (184 izolat), sadece birinin pozitifliği %8.7 (18 izolat) oranında bulundu.Biyofilm genleri (ica) MRSA ve hVISA izolatlarında, MSSA izolatlarına göre daha yüksek oranda saptandı(p< 0.001). IS256 pozitifliği hVISA suşlarında MRSA’dan, MRSA suşlarında ise MSSA’dan daha yüksek oranda tesbit edildi (p<0.001) Biyofilm pozitiflik prevalansı IS256 içeren suşlarda anlamlı derecede yüksek bulundu (p < 0.001), bu da S. aureus’un klinik izolatlarında IS256’nın ica operonu ekspres-yonunu etkileyerek biyofilm oluşumuna yol açtığını düşündürdü.