ÖZET
İntertrokanterik fiksasyon cerrahisinin başarısız sonuçlanması sıklıkla ağrı ve fonksiyon kaybına yol açmaktadır. En sık görülen komplikasyon “cut-out” olup, sıklıkla artroplasti ile tedavi edilir. Bu çalışmada, proksimal femur çivileme (PFÇ) cerrahisi sonrası “cut-out” komplikasyonu gelişen olgularda uygulanmış olan total kalça artroplastisi (TKA) ve parsiyel kalça artroplastisi (PKA) sonuçlarını araştırmayı hedefledik.
Bu retrospektif çalışmaya, PFÇ sonrası “cut-out” gelişen 40 hasta (20 hasta-TKA, 20 hasta PKA) dahil edildi. Gruplar yaş, cinsiyet, var olan pertrokanterik kırık tipi (AO/OTA sınıflaması ile), artroplastiye geçiş zamanı, ameliyat süresi, toplam kan kaybı ve komplikasyonlar açısından karşılaştırıldı. Klinik sonuçlar hastaların ikinci yıldaki hareket edebilme kabiliyetleri, Harris kalça skoru (HKS) ve görsel analog ölçeği (VAS) skoru kullanılarak elde edildi.
TKA grubunda ameliyat süresi ve toplam kan kaybı istatiksel olarak anlamlı bir şekilde daha fazlaydı (p=0,001). Grupların ikinci yıldaki HKS ve VAS skorları benzerdi (p=0,989 ve 0,820). Artroplasti sonrası gelişen komplikasyonlar açısından ise istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmadı (p=0,294).
PFÇ sonrasında oluşan “cut-out” komplikasyon tedavisinde artroplastiye geçiş başarılı sonuçlar veren bir tedavi seçimidir. Hem TKA hem de PKA grupları benzer klinik sonuçlara sahip olup, PKA maliyeti ameliyat süresi, kan kaybı ve postoperatif enfeksiyon yönünden daha avantajlı görülmektedir. Ancak, asetabulum defekti mevcut olan hastalarda tek geçerli tedavi yöntemi ise TKA’dır.