ÖZET

Geç preterm doğumların etyolojik subgruplara göre yenidoğan sonuçlarının analizi ve geç preterm doğumlarda doğum endikasyonu ve yenidoğan morbiditesi arasında ilişki olup olmadığının değerlendirilmesi.

Bir üniversite hastanesinde meydana gelen 340/7–366/7 hafta arası (34 hafta ve 36 hafta 6 gün gebelikler) doğumlar 3 yıllık bir süre için incelendi. Doğum endikasyonları spontan ve tıbbi endikasyon-la indüklenen doğumlar olarak sınıflandırıldı. Tıbbi endikasyonla indüklenen geç preterm doğumlar kanıta dayalı olan (ciddi preeklampsi, eklampsi, HELLP Sendromu, anormal fetal test, plasenta previa, kanamayla birlikte plasenta dekolmanı, stabil olmayan kötüye giden tıbbi durumlar) ve kanıta dayalı olmayan (hafif preeklampsi, normal fetal testlere eşlik eden intrauterin gelişme geriliği, normal fetal testlere eşlik eden oligohidramnioz, hafif stabil tıbbi durumlar) endikasyonlar olarak değerlendirildi.

Toplam geç preterm doğum sayısı 179 olarak bulundu. 118’i spontan, 61’i tıbbi endikasyonla indüklenen doğumlardı. Spontan geç preterm doğumların %76’sında membranların intakt, %24’ünde ise rüptüre olduğu bulundu. Tıbbi endikasyonla indüklenen geç preterm doğumların %52’si kanıta dayalı endi-kasyon ile doğurtulurken, %48’I ise kanıta dayalı olmayan endikasyonlar ile doğurtuldu. Yenidoğan yoğun bakım ihtiyacı her 2 grupta da benzerdi. Yenidoğan yoğun bakıma yatış endikasyonları arasında tek anlamlı fark enfeksiyon oranlarında izlendi (%7 spontan grup, %33 tıbbi endikasyonla indüklenen grup p<0,001). Kanıta Dayalı Olmayan doğum grubundaki kadınlar, Kanıta Dayalı grubundaki kadınlara gore anlamlı olarak daha yaşlı olarak hesaplandı (31.6 vs. 27.9; p=0,01) . Yenidoğan yoğun bakım yatış oranları kanıta dayalı olan grupta anlamlı olarak daha yüksekti. (40% vs. 7% p=0.003)

tıbbi endikasyonla indüklenen geç preterm doğumlar olguların 1/3 ünü oluşturmakta ve yüksek neonatal enfeksiyon oranına sahip olarak izlendi. Aynı şekilde neonatal morbiditenin de kanıta dayalı grupta daha yüksek olduğu görülmüştür.