ÖZET

Amaç:

Travmatik hemotoraks gelişen olgularda tedavi yaklaşımları belirlemek. Çalışma planı: 2004-2009 yılları arasında kliniğimize travmatik hemotoraks tanısıyla kabul edilen 296 hasta(240 erkek, 56 kadın; ortalama yaş 40,12) geriye dönük incelendi.

Bulgular:

Hemotoraksın en sık nedeni travma idi (n¬-155,%49.52). En çok görülen travma trafik kazalarına bağlı hemotorakslar idi. Bunu 93 hasta ile(%29.71)kesici –delici alet yaralanmaları izle-mekteydi. Ateşli silah yaralanmaları ise kırk sekiz vaka idi (%15.33). Travmatik hemotorakslı olgu-ların %40 inde eşlik eden yaralanmalar mevcuttu. En sık görülen yaralanma ise %21 ile kafa trav-maları idi. İkiyüzbir olguya sadece tüp torakostomi uygulandı (%67.90) Kırk hastaya torakotomi uygulandı(%12.77), bunları oniki sine acil şartlarda torakotomi uygulandı. Torakotomi sırasında 23 hastada parankim laserasyonu, 2 hastada internal mamarian arter yaralanması, 2 hastada atrium yaralanması,12 hastada interkostal yaralanma,1 hastada torakal aorta yaralanması saptandı. Has-tanede kalış süresi ortalama 8.2 gün idi. Mortalite beş olguda (%1.6) görüldü.

Sonuç:

Travmatik Hemotoraks tanısı hızla koyularak tedavi edilmesi gereken acil bir durumdur. Tedavi yaklaşımları olarak nedenlerine göre önce tüp torakostomi uygulanmalıdır. Torakotomi konservatif tedavinin yeterli olmadığı durumlarda uygulanmalıdır.