ÖZET

Amaç:

Septorinoplasti uygulanan hastalarda, anestezi ve postoperatif bakım yönetimi, özellikle de ekstübasyonda nazal tampon nedeniyle zor olabilir. Bu hastalarda patent hava yolunun sağlanması kritik bir konudur. Bu çalışmada, nöromüsküler monitörizasyon yokluğunda, sugammadeksin ekstübasyon karakteristikleri değerlendirildi.

Gereç ve Yöntem:

Bu randomize, prospektif çalışmada, septorinoplasti yapılan 90 hasta, ekstübasyon için nöromüsküler monitörizasyon rehberliğinde veya olmaksızın, neostigmin veya sugammadeks ile geri döndürme için gruplara ayrıldı. İndüksiyon ve idame, tüm gruplar için standardizeydi ve gruplar geri döndürücü ajan ve nöromüsküler monitörizasyon varlığına göre farklılık gösterdi. Ekstübasyon koşulları kaydedildi. Ekstübasyon süresi ve anestezi sonrası bakım ünitesinde geçirilen süre de kaydedildi. Boğaz ağrısı, öksürük, ıkınma veya laringospazm gibi istenmeyen olaylar ameliyathanede ve anestezi sonrası bakım ünitesinden taburcu edilene kadar kaydedildi. Burun kanaması ve tampon değişikliği kaydedildi.

Bulgular:

Ortalama ekstübasyon süresi (reversal ajan uygulamasından ekstübasyona kadar geçen süre) ve anestezi sonrası bakım ünitesinde kalış süresi (Grup 1: 20,5±4,1 dakika (dk), Grup 2: 21,3±7,3 dk, Grup 3: 12 12,2±2,9 dk, Grup 4: 12,7±2,5 dakika) (p=0,001) sugammadeks gruplarında, neostigmin gruplarından anlamlı olarak daha kısaydı. Nöromüsküler monitörizasyondan bağımsız olarak, sugammadeks gruplarında neostigmin gruplarına kıyasla daha az hastaya maske ventilasyonu gerekti.

Sonuç:

Sugammadeks, objektif nöromüsküler monitörizasyondan bağımsız olarak, neostigminden daha uygun ekstübasyon koşulları sağlayabilir.