Öz

Amaç

Bazı klinik çalışmalarda, pegile interferon alfa-2a (PEG-IFN-α-2a) ile tedavi edilen esansiyel trombositemi (ET) ve polisitemia vera (PV) hastalarında umut verici sonuçlar bildirmiştir. Biz de bu çalışmada, kendi kliniğimizde takip ve tedavi ettiğimiz miyeloproliferatif neoplazm (MPN) tanılı hastalarımızda PEG-IFN-α-2a etkinlik ve güvenilirliğini değerlendirdik.

Gereç ve Yöntem

Bu retrospektif analizde, 2014 ve 2021 yılları arasında tanı almış ve PEG-IFN-α-2a ile tedavi edilmiş, 39 MPN tanılı hastanın (25 ET, 13 PV, 1 primer miyelofibrozis) sonuçlarını sunduk.

Bulgular

Hastaların ortanca yaşı 49 (aralık, 23-71) olup, çoğunluğu (%92) daha önce en az bir sıra farklı sitoredüktif tedaviyi almıştı. PEG-IFN-α-2a’nın ortanca başlangıç dozu 126 mcg/hafta (aralık, 22,5-180 mcg/hafta) olup, hastalar tedaviyi kendine-enjeksiyon ile uygulanmıştır. Hastalar ortanca 24 ay (aralık, 1-77) tedavi almıştır. Polisitemi vera ve ET tanılı hastalarda tüm yanıt oranları sırasıyla %84,6 ve %92 olarak bulunmuştur. Tüm hastalar arasında tedavi süresinde gözlemlenen en yaygın yan etkiler yorgunluk (%71), miyalji (%54) ve artralji (%53) olmuştur.

Sonuç

Sonuçlarımız, PEG-IFN-α-2a’nın, özellikle uzun süreli sitotoksik tedaviden kaçınmak isteyen daha genç hastalar için uygulanabilir bir tedavi seçeneği olabileceğini göstermektedir.