ÖZET

Atriyal fibrilasyon (AF) kateter ablasyonu, antiaritmik tedaviye rağmen semptomatik olan hastalar için uygun bir tedavi seçeneğidir. Ancak bu ișlem, bașta inme olmak üzere tromboembolik komplikasyonlara yol açabilmektedir. Biz, ablasyon ișlemi sırasında ve sonrasında, akut nöronal hasarın biyomarkerı olarak bilinen serum nöron spesifik enolaz (NSE) düzeylerindeki değișimi ölçmeyi amaçladık.

Paroksismal AF’si olan 43 hastaya radyofrekans ablasyon yöntemi ile pulmoner ven izolasyonu yapıldı. İșlem öncesi ve sonrasında karșılaștırmalı olarak nörolojik muayeneleri yapılan hasta-ların serum NSE düzeyleri; ișlemden hemen önce, ișlemin sonunda, ișlem bittikten 2 saat, 24 saat ve 48 saat sonrasında ölçülerek değerlendirildi.

Hastalar ın hiçbirinde yeni gelișen nörolojik defisit izlenmedi. Ama NSE seviyeleri 14 hastada üst referans limit olan 17 ng/ml’nin üzerine çıktı ve 33 hastada bazal seviyesine göre %50 artıș gösterdi. Yaș, hipertansiyon, geçirilmiș inme, diyabet, aterosklerotik kalp hastalığı varlığı, CHA2DS 2 VASc skoru [birleșik risk skoru [her biri 1 puan]: konjestif kalp yetmezliği, hipertansiyon, 75 yaș ve üstü (2 puan), diyabet, inme (2 puan), 65 yaș ve üstü, vasküler hastalık, kadın cinsiyet] gibi klinik parametreler ve aktive pıhtılașma zamanı, toplam ișlem süresi, elektriksel kardiyoversiyon gibi ișlem ilișkili parametreler NSE seviyesinde artıșla ilișkili bulunmadı. Ama, NSE seviyesi üst referans limitin üstüne yükselen hastaların sol atriyum çap-ları daha geniști ve NSE seviyesinde %50 artıș izlenen hastaların ișlem sırasındaki sistolik kan basıncı de-ğerleri daha düșüktü.

Sonuç: Serum NSE seviyeleri AF ablasyonu yapılan hastaların büyük kısmında artıș göstermiș ve üçte bi-rinde normalin üst sınırını așmıștır. Serum NSE düzeylerindeki artıș nöronal hasarın bir belirteci olarak kabul edilse de AF ablasyonu yapılan hastalarda izlenen bu artıșın serebral embolilerle ilișkisini ortaya koymak için daha ileri çalıșmalara gerek vardır.