ÖZET

Bu çalıșmada, Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi (AÜTF) öğrencilerinin “ölüm ve ölümcül hastadan kaçınıcı tutum düzeyleri”nin ölçülmesi amaçlanmıștır. Elde edilen veriler zemininde, AÜTF’de yürütülmekte olan mesleki eğitimin “ölüm ve ölümcül hastaya yaklașım” açısından etkisi tartıșılmıștır.

Çalıșma kesitsel bir araștırma olup, 2010-2011 akademik yılında AÜTF’de eğitim görmekte olan Dönem 1, 3, 5 ve 6 öğrencileri üzerinde gerçekleștirilmiștir. Gereç olarak “Ölüm ve Ölümcül Hastaya Yaklașım Tutum Ölçeği” (ÖÖHYTÖ) kullanılmıștır. Çalıșmada, tıp fakültesi öğrencilerinin, “ölümcül hasta ve yakınları ile iletișim güçlüğü” ve “ölüm ve ölümcül hastadan kaçınma” düzeyleri, dönem, cinsiyet, birinci dereceden akrabalarda ölüm öyküsü varlığı ve ölmekte olan bir kișiye bakım vermiș olma durumu açısından incelenmiștir.

Farklı eğitim dönemlerinde bulunan öğrenciler arasında “ölüm ve ölümcül hastadan kaçınma” düzeyleri arasında farklılık saptanmamıștır. “Ölümcül hasta ve yakınlarıyla iletișim güçlüğü” boyutunda Dönem 6 öğrencilerinin puanları, önceki dönemlerdekilere göre düșük-tür. İletișim güçlüğü açısından Dönem 1, 3 ve 5’teki kadın öğrencilerin puanları aynı dönem-lerdeki erkek öğrencilerinkine göre yüksek iken; Dönem 6 öğrencilerinde her iki cinsiyet ara-sında farklılık yoktur. Ölmekte olan bir hastanın bakımında veya takibinde rol almıș ya da birin-ci dereceden akrabaları arasında ölüm öyküsü bulunan öğrencilerin hem iletișim güçlüğü, hem kaçınma düzeyleri daha düșüktür.

Sonuçlar, AÜTF’de verilmekte olan mesleki eğitimin, öğrencilerin ölüm olgusu ve ölümcül hastalarla yakınlarına yaklașımlarında tutum değiștirici herhangi bir etkide bulunma-dığını düșündürmektedir. Öğrenciler, mesleki eğitim öncesinde sahip oldukları “kaçınıcı tu-tum” düzeylerini mezun olurken korumaktadırlar. Bu tabloya göre, “ölüm ve ölümcül hastaya yaklașım” konusuna özgü olarak yapılandırılmıș, kapsamlı eğitim çalıșmalarının AÜTF için acil bir gereksinim olduğu açıktır.