Öz

Amaç

Akromegali, öncelikli olarak büyüme hormonu (BH) salgılayan hipofiz adenomu kaynaklı nadir bir endokrin hastalıktır ve BH ile insülin benzeri büyüme faktörü 1 (IGF-1) seviyelerinin yükselmesine bağlı olarak sistemik komplikasyonlara ve oküler bulgulara yol açar. Bu bulgular arasında kornea kalınlığında artış, intraoküler basınç artışı, retinal değişiklikler ve görme alanı defektleri yer alır. Spektral-domain optik koherens tomografi (SD-OCT), retina tabakalarının yüksek çözünürlüklü, non-invaziv değerlendirmesine olanak tanır. Bu teknikle, otomatik segmentasyon aracılığıyla yedi farklı retina tabakasının kalınlık ölçümü yapılabilir: retinal sinir lifi tabakası (RNFL), ganglion hücre tabakası (GCL), iç pleksiform tabaka (IPL), iç nükleer tabaka (INL), dış pleksiform tabaka (OPL), dış nükleer tabaka (ONL) ve retinal pigment epiteli (RPE). Bu çalışmada, akromegali hastalarında literatürdeki bir boşluğu doldurmak amacıyla, SD-OCT kullanarak, yedi farklı retinal tabakanın kalınlığını değerlendirmek amaçlandı.

Gereç ve Yöntem

Bu kesitsel karşılaştırmalı çalışmaya, akromegali hastaları ile yaş ve cinsiyet açısından eşleştirilmiş sağlıklı kontrol bireyler dahil edilmiştir. Demografik özellikler, tedavi yöntemleri, hastalık aktivite durumu (remisyonda veya değil) ve IGF-1 seviyeleri kaydedildi. Tüm OCT ölçümleri, tek bir oftalmolog tarafından yapılmıştır. Akromegali hastaları ile kontrol grubu arasında yedi farklı retinal katmanın kalınlıkları karşılaştırılmıştır.

Bulgular

Çalışmaya 23 akromegali hastası ve 18 sağlıklı kontrol dahil edilmiş; sırasıyla 46 ve 36 göz değerlendirilmiştir. Akromegali grubunda RNFL, GCL, IPL ve RPE katmanlarının medyan kalınlıkları kontrol grubuna kıyasla anlamlı olarak düşük bulunmuştur (p<0,05). INL, OPL ve ONL arasında fark gözlenmemiştir. Akromegali hastaları, remisyonda veya remisyonsuz olarak 2 gruba ayrıldığında, INL kalınlığı, remisyonsuz hastalarda anlamlı derecede daha yüksek bulunmuştur (p=0,022).

Sonuç

Akromegali hastalarında RNFL, GCL, IPL ve RPE katmanlarının kontrol grubuna göre inceldiği, ancak aktif hastalık grubunda bu katmanların remisyondaki hastalara kıyasla daha kalın olduğu gözlenmiştir. Bu durum, IGF-1’in retinal değişikliklerdeki rolüne işaret etmektedir. Akromegali hastalarında retinal tabakaların ayrıntılı olarak değerlendirildiği ilk çalışma olan bu araştırma ile IGF-1’in retinal yapı üzerindeki etkisini açıklığa kavuşturmak için ek geniş kapsamlı araştırmalara ihtiyaç vardır.